Rys historyczny - Nieżywięć

Rys historyczny Nieżywięć


            Pierwsze zapisy dotyczące wsi Nieżywięć pochodzą z początków II połowie XIV w., kiedy to Nezewanz i Trebentz otrzymali dokument lokacyjny na 50 włók w 1373 roku. Nezewanz otrzymał również 27 włók w sąsiednich Czarnoszycach.
Od II połowie XVI w. wieś była własnością Nieżywięckich , a w 1620 roku Nicżywięć przeszedł na własność jezuitów z pobliskich Chojnic. Gospodarowanie tu wówczas 10 chłopów, którzy odrabiali jedną dniówkę pańszczyzny tygodniowo. Po kasacji zakonu majątek stał się własnością państwa. Wieś ulicówka usytuowana obok granicy z gminą Chojnice. W XIX w. wieś się rozbudowała - sprzyjał temu  pobliski rynek płodów rolnych w Chojnicach.
W 1920 roku wytyczono niemiecko-polską granicę państwową, która przebiegała między miastem Chojnice w wsią Nieżywięć. Łączność z Chojnicami została przerwana. We wsi zbudowano domy dla straży granicznej, a przy szosie Człuchów - Chojnice Urząd Celny.
Budynek szkoła we wsi pochodzi w 1890 roku. Po 1940 roku długoletnim nauczycielem był tu Pan Łukasiewicz.
Wieś posiada warunki do dalszego rozwoju zwłaszcza budownictwa mieszkalnego i działalności rzemieślniczej.  

                                                 
Zródło:  Adam Kisielowski - Z historycznej przeszłości wybranych miejscowosci Gminy Człuchów.

close
Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.